मी मराठी माणूस

सन १७१९-२० मधील बाजारभाव पुणे शहरी असे होते. ते स्वस्ताईच्या काळातील होत. या भावात उंट व हत्ती यांच्याही किंमती आल्या आहेत.

सोने – १४ रू. तोळा

ज्वारी – १ रूपयास १४ पायली

बाजरी - १ रूपयास १० पायली

हरबरे - १ रूपयास ६ पायली

तूप - १ रूपयास ३॥ शेर

तांदूळ - १ रूपयास ४॥ पायली

गूळ - १ रूपयास ५ शेर

तेल - १ रूपयास ४ शेर

हळद - १ रूपयास ४॥ शेर

मीठ - १ रूपयास ४ पायली

साखर - १ रूपयास ४ शेर

लाकूड - १ रूपयास ४॥ खंडी

लोखंड - १ रूपयास ७। शेर

दूध - १ रूपयास १२ शेर

पेढे - १ रूपयास २ शेर

दोडके भाजी – २२ शेर

लिंबू - १ रूपयास ६४ नग

उंट – २३० रूपयास एक

हत्ती – ५५०० रूपयास एक

बैल – १३० रूपयांना ८

म्हैस – ३० रूपयांना १

त्याकाळी हत्ती उंट बाजारात विकले जात.

एक खंडी = ४० किलो

१ शेर = साधारण ९०० ग्रॅम

१ पायली = ४ शेर

१७६५ साली मिरज शहरात सर्व भाव एक पैशाने वाढले म्हणून तेथे महागाई आली असे म्हणत.

संदर्भ – पेशवेकालीन महाराष्ट्र

लेखक – वासुदेव कृष्ण भावे

प्रकाशन - सन १९३५