मी मराठी माणूस

’मराठा आरक्षण’ या विषयावर सद्या जोरात चर्चा चालू आहे.विशिष्ट हेतू विचार बाळगून मागासवर्गासाठी आरक्षण निर्माण झाले. मग आरक्षण असेल तर कमी मार्क असतानासुद्धा शिक्षण मिळते, हे हेरून मागासवर्गीयांनी अभ्यास करण्याचे सोडून दिले, म्हणून पिढ्यान्‌पिढ्या आपण मागासवर्गीयात अशिक्षितांची फळी निर्माण केली. आता मराठ्यांना आरक्षण पाहिजे. हे भूत त्यांच्या डोक्यात कोणी घुसवले, तर या राजकारण्यांनीच ना? या आरक्षणामुळे भारतीय समाजात दुफळी माजते. आरक्षणामुळे माणूस आपली जात शोधतो. मग त्यात खोटेपणा येतो. स्वातंत्र्य मिळाल्यावर काही वर्षे दलीतांना सवर्ण त्रास देत हे कबूल, त्यांना आरक्षणाची गरज होती, पण आता त्याचा फायदा घेऊन ती मंडळीही गब्बर झालीत. तेव्हा आता हा आरक्षणाचा कायदाच रद्दबातल ठरवला गेला पाहिजे.

ज्याच्या त्याच्या कुवतीप्रमाणे त्याला फळ मिळाले पाहिजे. कमी कष्टात मागासवर्गीय चांगल्या मोठ्या हुद्द्यावर नोकरी पटकावतो, आणि सवर्ण त्याच्या हाताखाली नोकरी करतो. आरक्षण नसणार्‍या विद्यार्थ्याने मरमरून अभ्यास करायचा, आणि कॉलेजात मात्र त्याच्या शेजारी आरक्षणावर प्रवेश घेऊन मागासवर्गीय त्याच्या शेजारी बसतो. पण मुळात शिक्षणात प्रगती कमी असल्याने तो मध्येच शिक्षण सोडून देतो हा भाग वेगळा. आता मरठ्यांना आरक्षण देऊन त्यांचीही हीच परिस्थिती होणार आहे. आज मराठे मागतात, उद्या सर्वच मागतील, मग ओपन कोणाला ठेवणार?

ब्राम्हणांनी कधीही आरक्षण मागितले नाही, कारण ते बदलत्या काळाप्रमाणे बदलले. पण हजारो वर्षांपासून मराठ्यांनी शेती सोडली नाही.पावसाळ्यात शेती आणि उरलेल्या हंगामात मुलूखगिरी. शिवाय मराठ्यांनी भाउबंदकी, पेटत ठेवली. बदलत्या जगाकडे लक्षच दिले नाही. शहाण्णवकुळींनी आपली कुळीच जपण्यात हयात खर्ची पाडली.

स्वाभिमानी मराठ्यांनो, आरक्षणाच्या कुबड्यांचा आधार सोडून द्या. असं का म्हणता आपण हलके आहोत. आरक्षण घेताना हिंमत हारावी लागते.आज तुम्ही आरक्षण घेताल, पण भविष्यातील पिढ्या तुम्हाला माफ करणार नाहीत. उद्या अशी परिस्थिती येऊ नये की, मागासवर्गीय आरक्षण धुडकाऊन देतील.

आम्हाला हे कसे कळत नाही की, जाती पातीच्या भिंती हे राजकारणी लोक त्यांच्या स्वार्थासाठी उभ्या करताहेत.

जात मागासलेली नसते, लोक मागासलेले असतात. म्हणून सवलती लोकांना द्या जातीला नको. श्रीमंत मागासवर्गियाला आरक्षण नको, फायदे नकोत, तर गरीब उच्चवर्णियाला आरक्षण द्या.